<body> <body>

17 June 2006

在巴士上,确实是个很好反思的时刻。静静地坐在那里,车子在高速公路上一直往前走着。一辆车,两辆车……久了那些越过的车子就好像一个布景一样。没人管,没人注意,谁理呢?

(一)
不刻意去抢那个镜头,而选择到幕后去默默付出,然后最后渐渐被人遗忘。这种例子,见多了吧?是真的不介意吗?还是性格方面根本不允许自己做出“能力”范围以外的东西?难道整天成为人家饭后的话题就很好受吗?

曾经问过自己这样的问题,答案好简单。我想,在镜头面前的日子很难过吧?虽然说可以尽情地做回自己,但是还是有点累。用自己的步伐走自己的路,为了喜欢的东西可以那样不顾一切,为了自己,为了在乎的人,不是为了那个隐形的观众。布景又何妨,增添色彩嘛!不然画纸又白又空荡,又怎能凸出主角的色彩?

(二)
对于你,我很感激。我很抱歉自己在最关键时刻,没能帮上忙。
感激你最开心的人
陪伴着我每个无眠夜深
用你笑声修补我不幸
过滤失落重获信心
只不过谁为你认真
习惯了悲哀中救伤的你
没法放开开心的责任
抱着心事无人问壮烈牺牲
每当落泪之前
你可找谁听你说话
每当热闹之后
你最想谁为你留下

20:54


PROFILE

eunice
eighteen
hope
hwachong
06s75
hcco
1 corinthians 16:14

ARTICULATE



LINKS

06s75
hwachong cg

abigail
caina
cheegake
claire
clarence
cutcake
felicia
fungmin
huiying
jiexun
jonathan
marcus
nicholas
peiting
samantha
samuel
seokhui
shawn
simon
siyun
sophia
sutyee
terry
tifen
tracy
valerie
wahtoon
xiangyu
yueqi
yvonne
zelanie
zhengyou

ARCHIVES

February 2006
March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008

CREDITS

layout: +
fonts: +
brushes: + +
image: +